تصاویر اعزام مبلّغین دهۀ سوم صفر به جلسات روضۀ خانگی در شاهین شهر اصفهان را مشاهده می‌کنید.
داستان روضۀ خانگی
روضۀ خانگی. شاید برایتان واژۀ مأنوسی نباشد. نمی‌دانم شما چند سالتان است. اگر جوان باشید که نه؛ امّا اگرجوانه‌هایی موی سفید در محاسن داشته‌باشید، احتمالاً به یاد دارید. زمانی را که در بسیاری از خانه‌ها، جلسات روضۀ خانگی برپا بود. مدّتی بود که این رسم کمرنگ شده بود ولی اخیراً اتفاقی افتاد که باز، روضۀ خانگی به زندگی ما برگشت. بیایید داستان این بازگشت را با هم بخوانیم.
فصل اوّل، بی قراری
شیوع گستردۀ ویروس منحوس کرونا مراسم مذهبی را با مشکل مواجه ساخت. در برهه ای، مؤمنینِ دلسوختۀ اهل بیت، درهای حرم ها، بقاع متبرکه و حتّی مساجد را بسته یافتند. آنها که با بوی اسفند و عطر چای روضه بزرگ شده‌بودند، تحمّل این وضع برایشان بسی طاقت فرسا بود. کاسۀ صبرشان که لبریز شد، همچون ماهی‌ای که از حریم آب خارج شده‌باشد بی قرار شدند. قطرات اشک، کویرِ گونۀشان را سیراب کرد. دست‌های گدایی‌شان را بالا آوردند و طلب روزی کردند. از ولی نعمتانی که تاریخ هزار سالۀ تشیّع، کتاب معجزاتشان بود.
دستی نامرئی با سرعت، چرخ گردون را می‌چرخاند. کتابِ ناخواندنیِ حکمتِ الهی شاید هنوز به نیمه نیز نرسیده بود. کسی چه می دانست… امّا ناگهان، بارقه‌ای از امید دل‌ها را روشن ساخت. آری؛ خداوند رحمٰن هیچ‌گاه بندگان خاصّش را از رحمت رحیمیّه‌اش بی نصیب نساخت. ارادۀ حقّ، جلّ و علیٰ، بر زبان عبد صالح جاری گشت. حضرت امام خامنه ای روحی فداه، جان بر کفان جبهۀ نبرد با بیماری را هشیار ساخت. روزنه ای از عالم غیب را به سوی آنان گشود. فرمان مسلّح شدن عمومی را صادر کرد. آری الدعاء سلاح المؤمن. قرارگاه های نوکری و خادمی و گدایی دوباره رونق گرفت. امّا این بار به شکلی نوین.
فصل دوم، إنّا أنزَلناه في لیلة القدر
إنّا أنزَلناه في لیلة القدر. و ما أدراک ما لیلة القدر. آری؛ شب قدر. مادر تاریخ. شبی که آبستن حوادث بزرگ بوده است، هست و خواهد بود. انشاء الله. نمی‌دانم، شاید کارنامۀ یکسالۀ‌مان بر قلب رئوفش سنگینی می‌کرد. نمی‌خواست رفوزگی‌مان را امضا کند. شاید دنبال فرصتی برای جبران بود. آری؛ لیلة القدر خیرٌ من ألف شهر. از خدا خواست. حاشا که او خواستۀ محبوبترین بنده‌اش را ردّ کند. شب قدر شد آغاز فصل جدید بندگی. آغاز کم شدن فاصله‌ها. آغاز عبادت‌های با فاصله.
فصل سوم، دست ما را به محرّمت برسان حسین
دست ما را به محرّمت برسان حسین. دعایی که پژواک آن در تک تک کوچه پس کوچه‌های محلّۀ ایران پیچیده‌بود. حتّی تلویزیون‌ها و رادیوها هم، بی قرار شده‌بودند. دست ما را به محرّمت برسان حسین. أدعوني أستجب لکم. قسمت شد و امسال هم، بوی اسفند و عطر چای روضه مشاممان را نوازش داد. صدای طبل و بلندگوی هیئت پردۀ قلبمان را لرزاند. گرچه کم بود ولی بود. گرچه فرق داشت ولی صفا داشت. ما هم دیگر سبک جدید نوکری را یاد گرفته بودیم. با حفظ فاصله، زدن ماسک و شستن مکرّر دست‌ها. نوکری به وقت کرونا.
فصل چهارم، ای روزگار سخت گرفتی بر عاشفان
دهۀ آخر صفر، چند سالی بود رنگ و بوی دیگری گرفته بود. امام رضا که ما نوکرشان بوده‌ایم و هستیم و خواهیم بود و پابوسشان میعادگاه هرسالۀمان است. امّا این چند ساله توفیق شده بود علاوه بر آن، بین الحرمین آقا امیر المؤمنین و جگرگوشه‌شان، امام حسین را هم، پیاده‌روی کنیم. هنوز باورمان نشده بود که دیگر راه باز شده که یک دفعه، کرونا آمد کاسه کوزه‌مان را زد به هم. آری؛ یک روز صدام، یک روز داعش، امروز هم کرونا. ای روزگار سخت گرفتی بر عاشقان!
امّا عالمۀ غیر معلَّمه فرمودند إِنَّ لقتلِ الحسینِ حرارةً في قلوبِ المؤمنینَ لنْ تبردَ ابداً. آری ما ملّت امام حسینیم تا ابد. اگرچه پایمان به کربلا نرسید ولی ایران، یکپارچه عراق و خانه هایمان کربلا شد. یک هیئت شد هزار هیئت. حاج آقایی را که هرسال دعوت می کردیم هیئت، آوردیم به خانه‌هایمان. روضۀ خانگی دوباره به خانه‌هایمان برگشت. آنها برایمان از دلاوری و غریبی امام حسین علیه السلام گفتند. از خطابه های آتشین حضرت زینب و قامت خمیده‌شان، از جنگ و صلح امام حسن و جگر پاره پاره‌شان، از علم و تدبیر امام رضا و جام زهری که نوشیدند و از انقلاب جهانی حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و حدیث الرجل یهجر. آری سربازخانۀ امام زمان، خیمه گاه حضرت، حوزه‌های علمیّه، امسال هم مثل هر سال به رسالتشان عمل کردند. سخنرانی به وقت کرونا.
فصل پنجم، ضیافت ۹۹، به‌روز، با حفظ دستورالعمل‌ها
معرّفی
گروه تبلیغی ضیافت چندین سال است که فعّالیّت های تبلیغی خود را در شاهین شهر متمرکز کرده‌است. مبلّغین این گروه در موسم‌های تبلیغی دهۀ اوّل محرّم، دهۀ آخر صفر، دهۀ فاطمیّه و ماه رمضان و همچنین، به صورت مستمر در طول سال به شاهین شهر اعزام می‌شوند. پارک علم و معرفت ضیافت، نمایشگاه فرهنگ عاشورایی، اردوی فصل رویش، برنامۀ جامع تبلیغی رمضان ۹۸، نمایشگاه بوی سیب و اردوی تشکیلات از جمله برنامه های این گروه بودند. طرح‌ها، تصاویر و گزارش این فّعالیّت‌ها جهت استفادۀ فعالین فرهنگی و گروه‌های تبلیغی ارائه شده‌است.
ضیافت مجازی
با شیوع بیماری کرونا، این فعّالیّت‌ها همچنان ادامه داشته است امّا در قالبی جدید. لیگ مجازی مثبت کتاب در شاهین شهر از جملۀ این برنامه‌ها بود. همچنین، چندین کانال در فضای مجازی برای گروه‌های سنّی مختلف ایجاد شد. از جمله کانال کافه سؤال (ضیافت خانواده) همراه با ۵ جایزه ۱۰۰ هزارتومانی، ضیافت نونهال (پسران و دختران ۷-۱۱ سال)، ضیافت نوجوان (پسران ۱۱-۱۵ سال)، ضیافت دخترونه (دختران ۱۱-۱۵ سال) هر سه با مسابقه و جایزه هفتگی و کانال تشکیلات مجازی (دورۀ آموزش مجازی فعّالین فرهنگی).
حضوری، مثل قدیم
همچنین مبلّغین گرامی، دهۀ اوّل محرّم ۱۳۹۹ به صورت حضوری به شاهین شهر اعزام شدند. روحانیّون بزرگوار روضۀ خانگی را با حفظ فاصله گذاری اجتماعی در شاهین شهر برگزار کردند. همچنین باتوجّه به بسته شدن دفترهای مشاورۀ طلاق، جهت جلوگیری از افزایش آمار این بلای خانمان سوز، این بارِ بر زمین مانده را نیز، بلند کردند و جهت مشاورۀ طلاق، راهی دادگاه‌های شاهین شهر شدند. در ضمن این دو برنامه، فعّالیّت‌های مجازی گذشته نیز، ادامه پیدا کرد. جهت آمادگی مبلّغین برای مشاورۀ خانواده، دورۀ رفع تعارض‌های خانواده در مؤسّسۀ فقهی امام کاظم علیه السلام برگزار شد. همچنین در ادامه، دورۀ تربیت مربّی خانواده در راستای طرح تشکیلات خواصّ در شاهین شهر برگزار شد.
در دهۀ آخر محرّم ۱۳۹۹ نیز، مبلّغین محترم به شاهین شهر اعزام شدند. تصاویر روضۀ خانگی و روضه‌های محلّات را دراین نوشته مشاهده می‌کنید.
کلام آخر
از حضرت ولیّ عصر، عجّل الله تعالیٰ فرجه الشریف، تقاضا داریم که این قلیل توسّلات و عزاداری‌ها را به احسن وجه از تمام شیعیان قبول بفرمایند و آنها را زمینه ساز برقراری تمدّن جهانی مهدوی و ظهور موفور السرور و عاجل خویش قرار دهند.
أَ ترانا نحفّ بک و أنت تؤمّ الملأ.